Znalezienie noclegu w szczycie sezonu nie jest łatwe. Właściwie z braku
jakiegokolwiek wyboru nie ma możliwości negocjacji cen (zazwyczaj zbyt wysokich), warto więc pomyśleć o wcześniejszej rezerwacji.
Ceny w rozmaitych obiektach podano przy opisie poszczególnych miejscowości. Uwaga! Pochodzą z oficjalnych cenników, obowiązujących podczas szczytu sezonu. Poza nim jest taniej, czasami znacznie — np. 3-os. apartament na terenie osiedla Pelaton we Vrsarze, za który w szczycie sezonu trzeba było zapłacić 80 €, w drugiej połowie września kosztował 25 €. Wynajmując pokój na 1-3 noce, trzeba się liczyć z wyższą ceną niż w przypadku dłuższych pobytów.
Chcąc zabukować nocleg, warto skorzystać z adresów obiektów i agencji turystycznych umieszczonych przy opisach poszczególnych miejscowości w niniejszym przewodniku. Nie zaszkodzi też zajrzeć na strony internetowe wybranych miejscowości (adresy www w poszczególnych rozdziałach). Przydatny jest serwis www.adriatica.net, za pośrednictwem którego można wyszukiwać i rezerwować noclegi w całej Chorwacji. Osoby lubiące ryzyko mogą oczywiście jechać „w ciemno”, jednak szansa na znalezienie taniego noclegu w najbardziej popularnych miejscowościach jest wtedy nikła.
Ze względu na zróżnicowanie cen (nawet w obiektach o tej samej kategorii, czyli liczbie gwiazdek) trudno określić średnią cenę pokoju. W przeciętnym hotelu latem dwójka kosztuje 30-60 €/noc. Można przyjąć, że w lipcu i sierpniu nieco drożej jest na Istrii (ale nie znaczy to, że południe kraju jest tanie). Poza wybrzeżem (oprócz Zagrzebia) ceny znacznie spadają. Na przykład w lipcu za pokój 2-os. w kwaterze prywatnej w miejscowości Baśka Voda żądano 30-40 €. Pokój o takim samym standardzie przy trasie tranzytowej w głębi kraju kosztował 20 € (takich ofert jest jednak bardzo mało i trudno je znaleźć, ponieważ zwykle reklamują je tylko tabliczki przy posesji).
Najlepszą opcją noclegu wydaje się pokój z aneksem kuchennym i łazienką w kwaterze prywatnej, rezerwowany jeszcze przed wyjazdem z Polski. Jadąc w kilka osób, najlepiej zabukować apartament, np. 6-osobowy, składający się z 2-3 pokoi, aneksu kuchennego i łazienki, co wypada taniej niż trzy osobne pokoje 2-os.
Hotele. Obiekty turystyczno-wypoczynkowe nad morzem mają własne plaże, baseny, kryte pływalnie, sauny, siłownie, solaria. Większość miejsc jest z góry zarezerwowana przez biura podróży na cały sezon dla grup zorganizowanych. Przykładowe ceny (dla turystów indywidualnych) latem w najtańszych hotelach (za pokój 2-os.): Galija, Pula 36,50 €, Mediteran, Rabac 23-35 €, Moj Mir, Savudrija 27-37 €, Kacjak, Crikvenica 26 €, Biokovka, Makarska 33-37 €, Sumrarin, Dubrownik 40 €.
Motele, z reguły usytuowane przy głównych trasach, oprócz restauracji mają pokoje dla podróżnych. W głębi kraju bywają jedynym łatwym do odnalezienia obiektem noclegowym w okolicy. W wioskach i małych miejscowościach przy drogach spotyka się ponadto gostionice (gościńce, gospody, zajazdy) – małe rodzinne hoteliki z kilkoma (najwyżej kilkunastoma) łóżkami.
Ceny w gostionicach i motelach zależą od miejsca: na wschodzie Chorwacji, niedaleko granicy z Węgrami może to być 10 €/os., w miejscowości Graćac na trasie Karlovać-Knin 20 €/os., a na wybrzeżu jeszcze więcej.
Schroniska młodzieżowe. W całym kraju działa zaledwie kilka schronisk (omladinski hotel): w Zagrzebiu (210 miejsc), Puli (180 miejsc), Zadarze (290 miejsc), Dubrowniku (82 miejsca), Veli Lośinj (60 miejsc), Krku (60 miejsc), Punacie (90 miejsc). W sezonie miejsca trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem, ponieważ noclegi w schroniskach są chętnie zamawiane przez grupy chorwackiej młodzieży. Adresy i ceny noclegów we wszystkich tego typu obiektach znajdują się przy opisach poszczególnych miejscowości.
Kempingi. W Chorwacji jest bardzo dużo kempingów (kampovi, autokampovi), podobnych pod względem standardu i cen. Tylko nad morzem działa ich ok. 120. Najlepiej wyposażone, dorównujące przeciętnym normom zachodnioeuropejskim, są na Istrii. Nieco uboższe wydają się te w rejonie zatoki Kvarner i w Dalmacji (choć nie jest to regułą).
Przykładowe ceny: Puntiźela, Pula 4,90 €/os., 2,50 €/dziecko, 5,40-9,40 €/parcela, 2,60 €/przyłącze prądu; Kate, Mlini koło Dubrownika 3,50 €/os., 1,80 €/dziecko, 5,30 €/na-miot i samochód, 6,35 €/przyczepa kempingowa i samochód, 1,60 €/ przyłącze prądu. Tańsze bywają niewielkie kempingi „przydomowe”, które mogą się mieścić nawet w ogrodzie przy posesji (np. przy zjeździe z magistrali w stronę Parku Narodowego Paklenica).
Biwakowanie na dziko jest zabronione (podobnie jak spanie w samochodzie na przydrożnym parkingu), a w razie wpadki grozi surowymi sankcjami. Należy bowiem pamiętać, że każdy obcokrajowiec przebywający w Chorwacji dłużej niż 24 godziny powinien się zameldować.
Osiedla turystyczne. Osiedla turystyczne (tunstićko naselje), na obrzeżach miast lub poza nimi, dysponują przeważnie eleganckim hotelem, zespołem apartamentów i kempingiem. Goście mogą korzystać z zaplecza rekreacyjnego i sportowego. Osiedla znajdują się głównie na Istrii i w Dalmacji. Przykładowe ceny: Punta Verudela, Pula 60-73 €/apartament 2-3-os., 81-107 €/ apartament 4—5-os., 98-113 €/apartament 6-os.; Posejdon, Vranac na wyspie Korćula 47-55 €/apartament 3-os., 55-64 €/apartament 4-os.
Kwatery prywatne i apartamenty
Powodzeniem wśród turystów cieszą się kwatery prywatne – na ogół pokoje 2-os. z balkonem i łazienką (własną lub wspólną z innym pokojem).
W popularnych miejscowościach najlepiej wynajmować je za pośrednictwem agencji turystycznych. W kwaterach można zatrzymać się także na krócej (do trzech nocy płaci się o 30% więcej). Na wybrzeżu, szczególnie przy magistrali, noclegi proponuje wielu Chorwatów. Należy rozglądać się za tabliczkami z napisem sobe albo jego obcojęzycznymi odpowiednikami: Zimmerfrei, rooms, camere.
Mieszkania wakacyjne, czyli apartamenty (apartmani), na ogół mają osobne wejście, kuchnię oraz łazienkę. Wynajmowane są prawie wyłącz nie przez biura turystyczne.
Ceny przyzwoitych pokoi 2-os. w kwaterach prywatnych na wybrzeżu latem zaczynają się od 30 €/noc, poza sezonem od 20 €.
Zameldowanie i podatek klimatyczny. W miejscowościach letniskowych do ceny każdego noclegu powinien być doliczany podatek klimatyczny (boravisna pristojba). Jego wysokość zależy m.in. od klasy (A, B, C, D), do której zakwalifikowano miejscowość, oraz od sezonu turystycznego. Latem 2004 r. w miejscowościach kategorii A podatek ten wynosił 7 kn/os., 3,5 kn/12-18 lat, młodsze dzieci gratis, w miejscowościach kategorii D — 4 kn/os., 2 kn/12-18 lat. Dowodem opłacenia taksy klimatycznej (i jednocześnie zameldowania) jest potmda o prijavi boraviśna. W praktyce wielu właścicieli kwater prywatnych „zapomina” zarówno o podatku klimatycznym, jak i o zameldowaniu, szczególnie w przypadku turystów wynajmujących pokój na 1—2 noce.
Właściciele miejsc noclegowych w miejscowościach turystycznych zobowiązani są bowiem do zameldowania swoich gości w ciągu 24 godzin od ich przybycia. W tym celu należy zostawić dokument tożsamości (paszport) w recepcji hotelu (kempingu), w chorwackim biurze podróży pośredniczącym w wynajmie noclegu lub właścicielowi pokoju na kwaterze prywatnej. Kierownik hotelu czy właściciel kwatery mają obowiązek wręczyć turyście potwierdzenie zameldowania (poturda o prijavi borarima), które jest jednocześnie dowodem opłacenia taksy klimatycznej i podatku.